Wel, dames en heren, ik heb veel aan te merken op de manier waarop in Nederland en ook in Italië, eigenlijk in de gehele westerse wereld, het begrip mensenrechten wordt uitgelegd.
Laat ik beginnen met een kleine anekdote:
Hebben we door wat hier gebeurt?In 'mijn' dorp woont een groepje oude mensen, gepensioneerde juristen, artsen, geleerden, die hun laatste levensjaren hier rustig laten uitdruppelen.
Mijn lievelings oude dame komt uit deze groep en zij is ook één van de vier personen die weten dat ik in huisarrest zit. (De andere 3 zijn de bovenbuurvrouw en -man en de tandarts)
De oude dame dus, 85 jaar is ze, zei me onlangs, dat ze het jammer vindt dat ik niet voor haar naar Zwitserland kan reizen, om bij een vriend een soort 'pil van Drion' op te halen voor één van de oude mensen, die het moment vindt gekomen om afscheid van dit leven te nemen.
Om zoiets persoonlijks als een humaan sterfbed te kunnen regelen, zien respectabele burgers zich genoodzaakt om zich te wenden zich tot iemand, van wie het bekend is dat ze een strafblad heeft. In Italie, maar net zo goed in Nederland, worden mensen tot criminaliteit gedreven vanwege de veronderstelde nukken van de denkbeeldige goden van hun democratisch gekozen religieuze regenten zoals P. Balkenende en G. Bush, om maar 's wat gristenen te noemen.
Het begrip mensenrechten.
In mijn uitleg van het begrip mensenrechten, zit om te beginnen de vrijheid voor een volwassen mens om uit dit leven te stappen wanneer zij er genoeg van heeft, op een manier die zij zelf verkiest, met mensen om haar heen die haar dierbaar zijn, zonder dat die vervolgd worden door de predikers van de mensenrechten in China.
Vervolgens zit er in mijn uitleg van het begrip mensenrechten, de vrijheid van keuze van genotmiddelen, zodat een volwassen mens naar eigen goeddunken marihuana of een ander middel kan gebruiken en qua humeurverbeteraar niet wordt beperkt tot de levensgevaarlijke harddrug alcohol.
Verder is er in mijn uitleg van het begrip mensenrechten geen ruimte voor vrijheid van godsdienst. Vrijheid van godsdienst is anno 2008 even zinvol als vrijheid van sinterklaas. Volslagen overbodig.
ter illustratie:
Mijn moeder had een Franse achternaam en ik stam via haar af van de hugenoten, een groep protestantse extremisten, die rond 1700 op de vlucht was voor de Franse katholieke fundamentalisten.
huguenoten-kruis
We leven inmiddels drie eeuwen later en 'vrijheid van godsdienst' heeft volgens mij geen betekenis meer. Ik heb geen god, wil geen god, vind religie hoogstens een tamelijk gevaarlijk sprookje. Ikzelf geloof niet.
Niets.
Ik geloof niet in geloven en we zijn met velen, die dat niet geloven.
Maar serieus nu.
Met dit opstel wil ik betogen, dat mensenrechten afhankelijk zijn van wat men belangrijk vindt.
Wanneer de christenvisie op het begrip mensenrechten aan mij wordt opgedrongen, ervaar ik dat als een beperking van mijn rechten, maar als de Nederlandse premier-op-locatie zijn uitleg van de mensenrechten opdringt aan andere culturen, getuigt dat mijns inziens van gebrek aan respect en dat is ronduit genant.
Zo universeel zijn de christelijke mensenrechten nou ook weer niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten